Z dawnej prasy i innych publikacji

Pierwsza szkoła elementarna w Korycinie mieściła się w przykościelnym szpitalu dla ubogich, dopiero w 1762 r., za sprawą ówczesnego proboszcza ks. Kazimierza Wyganowskiego, otrzymała na swoje potrzeby nowy drewniany budynek. W okresie zaborów, gdy duchowieństwo utraciło wpływ na sprawy oświaty, ani władzom pruskim, ani rosyjskim nie zależało na inwestowaniu w edukację...

W 1926 roku, ze względu na brak odpowiedniego lokalu, korycińska szkoła została zamknięta, a uczniowie przeniesieni do trzyklasowej Publicznej Szkoły Powszechnej w Kumiale. Obwód szkolny obejmował wsie: Borek, Korycin, Kumiała, Mielniki, Wilkendorf (obecnie Olszynka) oraz Zagórze. Kierownikiem był Karol Wach, nauczycielem Józef Gołko. Na dzień 1 grudnia 1925 r. w szkole uczyło się 111 uczniów.

Ustawa z dnia 17 lutego 1922 r. o zakładaniu i utrzymywaniu publicznych szkół powszechnych regulowała organizację szkolnictwa na obszarze II RP. Określała stopień organizacyjny szkół w zależności od liczby zamieszkałych w obwodzie dzieci w wieku szkolnym. Jeżeli liczba ta w przeciągu trzech następujących po sobie lat nie przekroczyła liczby 60 – szkoła była jednoklasowa (o jednym nauczycielu), przy liczbie od 61 do 100 – dwuklasowa (o dwóch nauczycielach), itd. Szkoła w Krukowszczyźnie na dzień 1 grudnia 1925 r. liczyła 55 uczniów, których uczył jeden nauczyciel. Rok później kierownikiem był  Stanisław Wroniak, nauczycielem Antoni Bochenko, powiatowym inspektorem Stanisław Mijas.

Szkoła w Bombli (wcześniejsza pisownia Bąbla) na dzień 1 grudnia 1925 r. liczyła 62 uczniów, których uczył jeden nauczyciel. Rok później opiekunem był Wiktor Gliński, a kierownikiem Stanisława Kozłowska.

Brzozówka ziemiańska przed II wojną światową należał do gminy Korycin. Funkcjonująca tam jednoklasowa szkoła na dzień 1 grudnia 1925 r. liczyła 44 uczniów i jednego nauczyciela. 

Czarnystok (do 1998 r. Czarny Stok) przed II wojną światową należał do gminy Korycin. Funkcjonująca tam jednoklasowa szkoła na dzień 1 grudnia 1925 r. liczyła 61 uczniów i jednego nauczyciela. W 1926 roku opiekunem był Błażej Kloza, kierownikiem - K. Romanowicz.